Met grote dankbaarheid en voldoening mogen wij terugzien op landdag en kerkcongres. Beide evenementen hadden een geweldig stimulerende in- en uitwerkende spirituele uitstraling, met een grote opkomst uit alle delen van ons land. Veel werk gezien en ongezien werd verzet en elk evenement had een breed platvorm met uiterst gemotiveerde medewerkers. Het accent lag op het Innerlijk Werk van onze kerk, met de verstrekkende bedoeling, er in het horizontale vormkracht aan te geven. Want slechts naarmate stap voor stap het leven, in zichzelf gevende zin, in al haar facetten wordt doorgrond én volbracht, wordt de diepe ontsluiering in het menselijk hartheiligdom mogelijk en wordt die belemmerende sluier, die het werkelijke ontwerp verbergt, verhelderend weggetrokken.

De kern van de religie, de motorische kracht in ons leven, is namelijk de mystieke verinnerlijkte beleving en haar vindplaats, het menselijk hart, de bron waar je je voor open moet stellen, zowel voor het onbekende in jezelf als voor de onbekende ander en het onbekende andere; dan is het Goddelijk naar ons toereikende bewustzijn ons méér nabij dan wij onszelf nabij zijn. Elk kleinzielig egocentrisch gericht, gelijk denken te hebben, valt dan weg.

De tenaamstelling waaronder men veronderstelt te leven en te werken en denkt het grote gelijk te hebben, blijkt dan niet meer belangrijk te zijn. Men doorziet, dat niets op zichzelf bestaat en dat alles en allen met elkaar in groeiprocessen iets uit te werken hebben, ook in een organisatie zoals onze kerk. De schijnbaar uiteenlopende stromingen komen dan harmonieus weer samen, alsof ze niet gescheiden waren en men ervaart een eindeloze eeuwige Liefdeskracht, die gelijk zonnestralen in één enkel brandpunt samenkomen. Aangezien hieruit mogelijkerwijs kan worden afgeleid dat het hart de toegangspoort is tot het innerlijk leven, rust inherent hieraan op ons de verplichting naar buiten te brengen, dat wat binnen in ons aanwezig is, en ontvangen en geven met elkaar in evenwicht te brengen, hetwelk de ware betekenis inhoudt van ons kerk-zijn.

Vanuit dat gezamenlijk kerk-zijn, valt er zoals gebruikelijk ook ditmaal weer een en ander te vermelden, zoals de wijding tot klerk op zondag 21 juni jl., dus tijdens het kerkcongres, van Chris de Mooraaz-Imans, in onze Naardense kerkgemeente. Ook de aanwezigheid van onze voorzittend bisschop Johannes van Alphen en zijn vrouw Ria, had een stimulerende werking, zowel tijdens het kerkcongres als in de liturgische vieringen in onze kerkgemeenten te Amersfoort en Naarden.

Op zondag 28 juni jl. herdacht onze trouwe priester Arthur Robinson in onze kerkgemeente Haarlem/Bloemendaal het feit dat hij 20 jaar geleden uit handen van Mgr. Adriaan van Brakel, in de St. Albaankerk te Den Haag, de priesterwijding mocht ontvangen. Het was voor mij een vreugde, op deze herdenkingsdag aanwezig te zijn en hem toe te spreken.

Zondag 5 juli was ik in verband met de overdracht van de functie van eerst aanwezend priester in onze kerkgemeente te Zwolle. Onze toegewijde priester A.A.H. van den Boogaard gaf namelijk te kennen, een toenemende behoefte te gevoelen om in verstilling tot meer bezinning en verinnerlijking te komen. Met een verdrietig gevoel hebben wij voldaan aan zijn verzoek om ingevolge art. 25 van de algemene constitutie, hem te plaatsen op de lijst van niet actief dienstdoende geestelijken. De functie van eerst aanwezend priester in onze Zwolse Kerkgemeente is dus nu vanaf 5 juli in handen van priester Jules Herbrink. Wij zijn priester Herbrink en zijn vrouw Riet dankbaar dat zij beiden deze zware functie spiritueel, warmvoelend gestalte willen geven. De kerkgemeente Amsterdam was direct bereid, op mijn verzoek, priester Frits Moers voor priesterlijk functioneren in onze Zwolse kerkgemeente af te staan. Ook priester Moers werd met ingang van 5 juli aan bovengenoemde kerkgemeente toegevoegd.

Tegelijkertijd werden wij pijnlijk geconfronteerd met het zeer ernstige ziektebeeld van onze broeder diaken Louis Löhlefink, eveneens werkzaam in onze Zwolse Kerkgemeente. Het was een voorrecht in verschillende diepgaande gesprekken met hem in het ziekenhuis, het snel naderende einde van zijn aardse leven onder ogen te zien. Onze broeder Louis is op 22 juli naar een hoger leven overgegaan. De Requiem Mis in onze Zwolse Kerkgemeente en zijn crematie vonden onder grote belangstelling plaats op maandag 27 juli. Moge Hoger Licht deze trouwe werker in 's Heren Wijngaard, omschijnen.

Op dinsdag 7 juli jl. mocht ik in onze Amersfoortse Kerkgemeente onze priester Tom Fokker en Linda Tjong-A-Hung, onder zeer grote belangstelling, in het huwelijk verbinden.

Op zaterdag 15 augustus, Maria ten Hemelopneming, leed onze kerkprovincie opnieuw een gevoelig verlies en wel door het naar een Hoger Leven overgaan van Judith Labrie. Een slepende ziekte heeft deze krachtige en steeds werkzame vrouw toch nog sneller dan wij dachten geveld. Als doventolk en als liefdevol vervaardigster, geheel om niet, van liturgische gewaden, was zij tot enige weken voor haar opname in het Anthonie van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam daarmede heel intens en creatief bezig. In de daaraan voorafgaande weken tijdens bezoeken en gesprekken met haar, verwoordde zij hoe dankbaar en gelukkig zij zich voelde in het verrichten van deze werkzaamheden in dienst van anderen. Een eveneens druk bezochte Requiem Mis en uitvaart vonden plaats op vrijdag 21 augustus jl. Moge ook deze trouwe vriendin van velen Hoger Licht deelachtig worden.

Op 26 augustus overleed op 89 jarige leeftijd onze Haarlemse kerklid Maximiliaan Krauss. Op maandag 31 augustus hebben wij temidden van familie en vrienden in crematorium Westerveld van hem afscheid genomen. Moge Hoger Licht hem omschijnen.

Tot slot wijs ik u nog even op het naderende St. Michaël Festival dat gehouden zal worden van donderdag 24 tot en met zondag 27 september aanstaande op het Theosofisch Centrum te Naarden, waar zich ook onze mooie kerk toegewijd aan St. Michaël en alle Engelen bevindt. Het thema zal dit jaar zijn: "Een brede visie op de Heilige Michaël en alle Engelen".