vkvisie
Tijdschrift van de Vrij-Katholieke Kerk in Nederland

home boven volgende

Het belang van de groep

Markus van Alphen

Een van de belangrijkste redenen voor velen van ons om met ceremonieel werk bezig te zijn, ligt in het feit dat wij weten dat het in de wereld -om ons heen en mondiaal- zo’n positieve uitwerking heeft. Het ligt dan voor de hand dat wij niet zozeer met consumeergedrag bezig zijn, maar veeleer in het samenwerken met alle wezens, waaronder ook onze medemensen. Het effect van zo’n samenwerking is een veelvoud van de individuele bijdragen.

Een van de voorwaarden voor samenwerken is het overstijgen van de persoonlijkheid om zodoende het belang van de groep te dienen. Het is dan ook gewenst om zo’n opoffering als een bevrijding te zien. Het is namelijk zielswerk dat verricht wordt en in dié wereld is de vraag wie er gelijk heeft relatief onbelangrijk. Het gaat er niet zozeer om tot welke club men behoort, maar om de bereidwilligheid samen iets te doen en de mate waarin vrijheid van de persoonlijkheid aanwezig is. Een van de taken die de mensheid nog moet volbrengen om die vrijheid te realiseren, is de totale vrijheid van denken. Op het moment dat dit in grote mate ontwikkeld is, kan de mensheid de stap maken naar het volgende vlak van ontwikkeling, het ontwaken van het groepsbewustzijn.

Vrijheid van denken klinkt zo eenvoudig, maar vooral wanneer men zich realiseert dat het ook inhoudt de ander vrijheid te moeten geven in zijn of haar denken, wordt het wat moeilijker ten uitvoer te brengen. Vaak wordt er gesproken over het ontwaken van de intuïtie, het gebruiken van het intuïtief vermogen, enz. Sta er dan wel lang genoeg bij stil dat voordat deze vermogens effectief aan te wenden zijn, men eerst volledig over de vrijheid van denken moet beschikken. Vrijheid aan een ander schenken betekent impliciet dat wij inzicht in onze gevoelens ook al behoorlijk ontwikkeld hebben en dat wij ons eigen leven leiden, in tegenstelling tot de meerderheid van de mensheid die nog steeds door haar gevoelens geleefd wordt.

Het klinkt dan misschien een beetje elitair, maar toch is het zo dat onze kerk meer de minderheid aanspreekt, die de weg van zuivering durft aangaan. Realistisch blijven moet er ook wel bij: wij zijn nog lang niet volmaakt en worstelen allen steeds met vele tegenstellingen, de spiegels die onze omgeving ons opwerpt. De kennis die in de leer van de kerk aanwezig is kan veelal ons bijstaan in het verwerken van het levensdrama, dat voor ieder mens zo verschillend is. Kennis lost het probleem niet op maar wijst ons een weg die wij mogen betreden om met de uitdaging verder te kunnen gaan.

De King’s Week kan worden gezien als een soort smeltkroes, waarin velen hun levenservaringen in vrijheid als bijdrage leveren. Die vrijheid houdt in dat ieder begrijpt dat de ander de wereld ziet vanuit de door hem of haar opgedane levenservaringen, die noodzakelijkerwijs anders zijn dan de eigen visie. Dit is dan geen barrière maar juist de lijm die de groep zal binden. Het gaat erom dat tijdens die tien dagen de groep een hechte gemeenschap vormt die als een kanaal kan fungeren, in samenwerking met de ongeziene wereld, om het doel van alle ceremoniële werk te bewerkstelligen: het manifesteren op de lagere niveaus van bestaan van het innerlijk licht waarvan wij allen zijn gekomen en waarnaar wij allen onderweg zijn.

Dit groepswerk is natuurlijk niet beperkt tot de King’s Week, maar is de bakermat van de manier waarop ons kerk fungeert. Wij hebben geen geloofsbelijdenis die onderschreven moet worden. Wij leggen evenmin de verplichting op dat deelnemers gedoopt hoeven te zijn, lid hoeven te zijn van onze kerk. De enige voorwaarde die wij als kerk stellen is de bereidwilligheid met een vastgestelde liturgie samen te werken aan de vervolmaking van de mensheid. Dat wij door onze deelname ook op onze weg geholpen worden, is een bijverschijnsel.

Zoek op Deze site email VKVisie
Kerkgemeentes in Nederland

Home pages op ../../../../../: English French Dutch