Tijdschrift van de Vrij-Katholieke Kerk in Nederland

Herfst

Annette Haccou

Een spin weeeft stil haar draden
In 'n hoek van het terras,
En stil sla ik haar gade
Alsof z' een kunst'naar was.

En ga ik naar de rozen
Dan vind ik er slechts één;
Zo gaat, zonder te pozen,
De zomer van ons heen.

O, moog 't mij zijn gegeven
Dat ik de zin versta;
Aan 't eind van mijn aards leven
Vertrouwend overga.