|
Uw beelt’nis
Wanneer ik diep tot in de stilte
Van mijn ziel ben ingegaan,
Dan vind ik, God, daar, zacht en mild, te
Rechts en links Uw beelt’nis staan.
Uw beelt’nis, in mijn zijn doorweven,
Mijn ziel Uw eindig heiligdom
Waarin mijn eeuwigheidsbeleven
Spreekt een tale, groots en stom.
Uw beelt’nis niet van hout of marmer
Maar van het transparantste Licht
Doortrekt mijn ziel, aan beelden armer,
Vervuld slechts van Uw Aangezicht.
Annette Haccou
|
