Tijdschrift van de Vrij-Katholieke Kerk in Nederland

De geboorte van het Christus-Licht-Kind in ons

+Philip

Als u dit kerknieuws met een woord vooraf onder ogen krijgt, nadert alweer met rasse tijdsschreden een jaareinde. Een jaareinde met turbulente maanden achter zich, waarin de wereld op haar grondvesten trilde en ons alle z.g. schijnzekerheden, die wij na de tweede wereldoorlog zo zorgvuldig hebben opgebouwd, door iets wat voor onmogelijk werd gehouden ruwweg uit onze handen werden geslagen.

Op 11 september vond er in de mens, nolens volens, een bewustzijnsverandering plaats. Ons veeljarig, zelfgecreëerd gevoel van basisveiligheid, alsmede denken te leven in de veronderstelling alles in de hand te kunnen houden, ja alles in ons collectieve leven op voorhand te kunnen regelen, viel met deze gewelddadige inbreuk op de menselijkheid in één klap ineen. Angst en onzekerheid beheersen nu nog steeds het wereldbeeld en haat wordt geplaatst tegenover veroorzaakte haat.

Ik voelde mij wat ongemakkelijk toen op de 22^ste zondag na Heilige Drievuldigheid ons vanuit het evangelie naar Lucas werd voorgehouden:

"Hebt uw vijanden lief, doet wel degenen die u haten, zegent degenen die u vervloeken, en bidt voor diegenen die u geweld aandoen."

Tot slot klonk nog, ná circa 2000 jaar onvervulde christelijke naastenliefde: "Weest barmhartig en vooral, oordeelt niet maar laat los!" Hoe moeilijk laten wij los, al datgene dat wij in de loop van onze levensjaren zo naarstig vergaard hebben.

En toch, vanuit mijn inzicht ligt er in kunnen loslaten de sleutel tot bevrijding van angst, eenzaamheid en afgescheidenheid. We doorzien dan in naar binnen kerend weten, dat vandaag het resultaat is van gisteren, en morgen het resultaat is van vandaag.

Wanneer de mens, u en ik, zijn eigen diepste waarheid raakt, komt hij tot de ontdekking dat er niets bestaat wat ook niet in hem zelf is.

Loslaten, niet gebonden zijn en niet afhankelijk zijn, vormen de beide vleugels die de ziel in staat stellen te vliegen, in vrijheid zonder angst en afgescheidenheid.

Dan daalt in ons dat alleen overgave in totale liefde en betrokkenheid het wapen is, dat alle beletselen op ons levenspad kan verbreken.

Het in ons aanwezige rustpunt Gods, onze werkende levensbron, doordringt ons dan vanuit het rotsvaste weten dat wij niet het kwaad moeten bestrijden, maar steeds het menselijk onvolkomene moeten trachten te verbeteren. En daarbij houdt de God-geïnspireerde William Blake ons voor:

"Indien de deuren van de menselijke waarneming grondig gereinigd waren, zouden wij alles zien zoals het is, n.l. oneindig. Maar de mens heeft zich zolang opgesloten, tot hij de dingen alleen ziet, door de smalle spleten van zijn eigen spelonk".

Men andere woorden wie bij zichzelf blijft en terwijl hij deelheeft aan Gods Grote Inwerkende Kracht rust aan stille wateren, wordt verkwikt in zijn ziel en is van daaruit tot ziele-luisteren in staat, tot horen van binnenuit.

Dan opent zich ons spirituele dakvenster en vindt moeiteloos dan de innerlijke geboorte van het Christus-Licht-Kind verder en verder, jaar na jaar rond de heilige mystieke op mens en mensheid inwerkende kerstnacht, in alle dan zelfgecreëerde verstilling plaats. Ons hartheiligdom is dan stal en kribbe tegelijk!

Wat is de rode draad in dit geheel? Het goddelijke en het menselijk laten zich niet scheiden, daar zij in feite één zijn. Zij werken inwerkend door elkaar heen.

Er schuilt dan ook diepe wijsheid in wat Goethe, door middel van Mephistopheles tot ons zegt:

"Ich bin der Geist, die stets verneint un doch… das gute schafft".

Doortrokken door de tegenwoordigheid Gods naderen wij dan door ons doorploegde leven zelf, tot de geboorte van het Christus-Licht-Kind in ons.

Kerkelijke berichtgeving
Op 21 oktober jl. mocht ik diaken Theo Mensink de priesterwijding verlenen en wel in de St.Maartenskapel te Utrecht.

Op 30 oktober feliciteerden wij onze emeritus wijbisschop Tom Degenaars met zijn 80^ste verjaardag. Wij hopen dat hij spoedig mag genezen van het verkeersongeval dat hem is overkomen.

Op 11 november ontving Jos Gies uit mijn handen de wijding tot exorcist in onze Naardense kerkgemeente.

Op 25 november ontvingen in onze Rotterdamse kerkgemeente Ronald Engelse en Jack de Graaf de diakenwijding.

Op 2 december vond de gebruikelijke jaarlijkse kerkwijding plaats in onze kerkgemeente Haarlem / Bloemendaal. Tevens werd aan Frans Kalse de klerkwijding gegeven.

Op 9 december mocht ik in onze Raaltense kerkgemeente aan Marion van Eykenhorsten en Ger Luijten het Heilig Sacrament van het Vormsel toedienen.

Als sluitstuk van dit bewogen jaar zal ik de Nachtmis celebreren in onze Amsterdamse gemeente toegewijd aan St. Gabriël.

Een alleszins liefdevol en diepdoorleefd Kerstfeest wens ik u toe, want wanneer de mens zwijgt, vangt God aan te spreken.

Uw +Philip